#OUDERRAAD
Nederland – België
Nog even, en de welverdiende vakantie begint!
Door Kathleen d’Hauwers (B)
Twee tieners zitten ondertussen in het middelbaar, wat mij doet nadenken over de verschillen tussen Nederland en België.
Om te beginnen met die vakantie: zes weken in Nederland (15 juli t/m 25 augustus), negen weken in België (1 juli t/m 31 augustus). Twee maanden vol luie, zonnige, lege vakantiedagen (mijn herinnering), maar ook twee maanden waarin ouders blij zijn met het aanbod aan vakantiekampen.
Brugklas, onderbouw, bovenbouw: nooit van gehoord in België. De term ‘brugklas’ heeft mijn hart veroverd: het verenigt al die ’brugpiepers’ die hun volgende stappen zetten: het lagere schoolkind wordt best snel (😊) vervangen door een volwassene-in-de-dop met een eigen kledingkeuze (iets beperkter in sommige Belgische scholen met uniform). Het vormt een eigen mening en attitude in de zoektocht naar zichzelf. Plaatsvervangend trots! Die term ‘brugklas’ mag de grens over!
De leerlingen van het Belgische vmbo/mavo kunnen een extra 7de, voornamelijk theoretisch, jaar doen. Havo, vwo en gymnasium duren zes jaar. Er is geen extra vijfde jaar nodig om van havo naar vwo te gaan of twee jaren als je vanuit mavo gaat. Je moet natuurlijk wél slagen, maar er is geen verplichting om een bepaald aantal punten te halen om in je gekozen studierichting te blijven. Al heb je lagere cijfers, je blijft in gymnasium/vwo/havo en hoeft niet een ander niveau te kiezen: doorzettingsvermogen is belangrijk. Ook leerlingen met vmbo/mavo plus 7de jaar mogen naar de universiteit. Er zijn toelatingsexamens voor sommige richtingen, maar op dag 1 van het academisch jaar begint iedereen op gelijk niveau.
Maar even een stapje terug naar het moment vóór je eventueel gaat studeren: het eindexamen. In Nederland landelijk hetzelfde examen in dezelfde periode, in België elke school zijn eigen examen en eigen periode. Voordeel van het laatste systeem is dat leerkrachten hun leerlingen kennen en kunnen kijken of een kind slaagt of toch het jaar opnieuw moet doen. Voordeel van het systeem in Nederland is juíst dat het volledig neutraal is. Er valt voor beiden iets te zeggen.
Gevoelsmatig leeft de examenperiode meer in Nederland. De periode wordt landelijk aangekondigd, reclames passen zich aan, er is een landelijk klachtenpunt en het aantal klachten wordt op de radio benoemd, met als hoogtepunt het gebeld worden door de mentor met het resultaat. Als de rugzakken aan de gevels verschijnen en de Nederlandse vlaggen uithangen, weet je: in dit huis is de examenperiode voorbij. Het is een vorm van communicatie: je leeft mee met kind en ouders, bent blij dat het voorbij is en dat (hopelijk) die welverdiende vakantie kan beginnen. Dat heeft wel iets.
En dit brengt mij terug bij de vakantie: ik kijk ernaar uit om in september opnieuw met al die enthousiaste ouders aan de slag te gaan. Ik wens eerst iedereen alvast een goede vakantie!
