#VERANDERING

Wennen? Of toch niet?

door lke van Alfen

Het is momenteel een ‘hot-topic’ onder bovenbouwleerlingen hier op school: de verbouwing van het Kandinsky College het aankomende jaar. En, nog belangrijker, de locatie waar de ouderejaars tijdelijk naartoe zullen verhuizen. Voor een jaar verplaatsen de lessen, pauzes en examens van de 4e, 5e en 6e klassen naar een locatie aan de Hatertseweg. En hoewel het maar vijf minuten verwijderd is van het Kandinsky College, maken sommige leerlingen zich er zorgen over hoe dit zal zijn.

‘Nu moet ik mijn laatste jaar in een onvertrouwde omgeving doorbrengen!’, hebben mijn vrienden en ik al meerdere malen tegen elkaar gezegd. Omdat ik niet geloof dat wij hier de enige in zijn, en om bovenbouwleerlingen alvast een inkijkje te geven, heb ik het gebouw een bezoekje gebracht.

Kleurenbom

Een van de eerste dingen die me opvielen nadat ik mijn fiets in de fietsenstalling had gezet en de drempel overstapte, was de kleurenbom die op me afkwam: oranje, blauw, turquoise en alles daartussenin. En ik moet zeggen, ook al heb ik vaak gezeurd over de kleurencombinatie van het Kandinsky College, dat deze inrichting mij een vertrouwd gevoel gaf. Dit is niet geheel onverwacht, aangezien in het verleden in dit gebouw Kandinsky College Hatertseweg gehuisvest was. Naarmate ik verder in het gebouw werd rondgeleid, werd duidelijk hoeveel creatieve en bijzondere lokalen er zijn: een grote (toekomstige) techniekruimte, lokalen voor handenarbeid, een klein ‘auditorium’ en meer. Bijna overal waar je gaat en staat hangen kunstwerken en schilderijen, wat toevoegt aan de creatieve uitstraling. Maar, er zijn natuurlijk ook gewone lokalen aanwezig en ruimtes om te leren of studeren. Zo komt er op de begane grond een studieruimte en wordt er een plaats beschikbaar gesteld als ‘stilteplein’. En, eventueel een leuk weetje voor het personeel, op zowel de eerste als de tweede verdieping zijn er kantoren aanwezig speciaal voor jullie. Oh ja, én de personeelskamer zag er ruim en verzorgd uit: grote ramen, sofa’s en een ouderwetse rookruimte (die buiten gebruik is).

Andere plek, vertrouwde stijl

Wat betreft de sfeer in het gebouw (iets waar ik zelf benieuwd naar was), hier is niet heel veel over te zeggen op dit moment. Niet alleen omdat het gevoel dat iemand bij een plek ervaart heel persoonlijk is, maar ook omdat het om half vier ‘s middags nogal uitgestorven was. Wat mij wel opviel, was dat er veel ramen door de school verspreid zijn. Niet alleen langs muren, maar ook tussen lokalen in, of zelfs tussen lokalen en kantoren. Dit straalde openheid en gelijkheid uit. Daarnaast had het complex een vrije en rustieke uitstraling naar mijn beleving. Als laatste: de organisatie. Ik weet dat er, in ieder geval voor leerlingen, nog heel veel onbekend is over de verbouwing van aankomend schooljaar. Tijdens mijn rondleiding kwam ik erachter dat er ook over heel veel al wél nagedacht is. De locaties van technische lokalen, kantoren, theoretische lokalen en gymzalen, maar ook over details zoals waar printers neergezet zullen worden en om welke redenen. Met deze logische indeling en omdat het gebouw relatief niet zo groot is, zal het hopelijk geen al te groot probleem worden om de weg te vinden. Maar ook al ben je een keer te laat, docenten zullen het je hopelijk vergeven omdat het hun vast ook een keer zal overkomen. Hoewel het even wennen zal zijn om opeens in een onbekende school al je lessen te moeten volgen, denk ik dat de tijd die hiervoor ingecalculeerd moet worden mee zal vallen. Het gebouw wordt aangepast aan het Kandinsky College, en zal hier ook vergelijkbaar mee zijn. Niks om je zorgen over te maken dus!

Vond je dit een interessant artikel?

Deel het via: