#HUNWERELD
Waar houden onze docenten van?
door Marieke van den Berg
Docenten, het lijkt wel alsof je ze vaker ziet dan je eigen ouders. Iedere dag weer staan ze voor de klas om hun leerlingen zo veel mogelijk van hun (in hun ogen) geweldige vak bij te brengen. Dag in dag uit, jaar in jaar uit. Alhoewel het soms lijkt alsof docenten één zijn met hun vak en nooit iets anders doen dan lesgeven, is dit natuurlijk niet het geval. Iedere docent heeft een verhaal. In deze rubriek vertellen leraren dingen die níet tijdens de lessen aan bod komen. Deze keer is het de beurt aan Sjoerd Kemperman (docent Wiskunde).
Naam, leeftijd, wie ben je, wat doe je, hoe lang al op school:
Ik ben Sjoerd Kemperman. Ik ben 58 jaar en werk sinds 2007 met veel plezier als wiskundedocent op deze school. Iedere werkdag ben ik om 8:07:29 uur op school en dan ben ik bezig met koffie pakken.
Mijn lievelingskleur is: Roze
Mijn lievelingsgerecht is: Rendang en natuurlijk Italiaans ijs
Mijn lievelingsdier is: Konijn
Mijn hobby's zijn: Fietsen op de racefiets en mountainbike, naar de bioscoop gaan en thuis rondhangen. I
Ik woon samen met (inclusief huisdieren): Louise mijn vrouw, de kinderen zijn inmiddels de deur uit.
Grootste blunder: Dat ik mijn wielrenbroek binnenste buiten aangetrokken had en dat mijn fietsmaten een uur lang hebben gelachen voordat ik in de gaten had waarom. :-)
Mijn ultieme droombaan was: Prof baseball speler worden, al had ik 26 uur in een dag kunnen trainen dan nog was het niet gelukt. Geen talent.
Mijn favoriete vak was: Timmerman, dat is pas een echt vak. Hoe geweldig is het dat je iets met je handen kunt maken. Komt een hoop wiskunde bij kijken.
Mijn minst favoriete vak was: Heb ik verdrongen.
Ik had vroeger een celebrity crush op: Nooit gehad, maar ik had wel een poster van Jimmy Hendrix op mijn kamer. Telt dat ook?
Dit is het leukste aan mijn beroep: Ik elk jaar dezelfde grapjes kan maken en dat dit nooit verveelt.
Dit is het minst leuke aan mijn beroep: Een toets van een leerling nakijken waarvan ik weet dat de leerling niets gedaan heeft.
Dit is het leukste aan mijn vak: Het “oh, nu snap ik het” gevoel dat een leerling krijgt als de leerling het voor de eerste keer begrijpt.
En hierom zou iedereen dit vak/beroep moeten kiezen: Zodat je dat “Oh, nu snap ik het-gevoel” maar vaak mag beleven.
Dit heb ik altijd al tegen deze collega('s) willen zeggen: Heb ik allemaal al gezegd.