#TERUGKIJKEN
Enkele hoogtepunten van dit schooljaar
door Klinte de Rijck
We naderen de laatste dagen van het schooljaar. Hoewel de meesten blij zullen zijn dat het bijna zomervakantie is, is het ook even de moeite waard om terug te kijken op de hoogtepunten van schooljaar 2021-2022. In dit artikel blikken we terug op de leukste, emotioneelste en leerzaamste hoogtepunten van enkele leerlingen en medewerkers van het Kandinsky College. Lees en kijk je mee?
1 - She said yes!
Luc Bouman, docent aardrijkskunde, hoeft niet lang na te denken wanneer we hem vragen naar zijn hoogtepunt van het afgelopen schooljaar: ‘Het hoogtepunt van mijn jaar is dat mijn vriendin "JA NATUURLIJK" zei!’
2 - Een terugblik op de International Orientation van Noa: ‘They liked my Dutch accent very much’
I, Noa van den Broek, did my International Orientation in Salmon Arm, Canada. I was there from the 1st of May till the 10th of May and helped at Hillcrest Elementary school for four days. During my stay in Canada, I lived with my family, de Kok’s.
I look back on my internship as a beautiful memory, I got to experience how it is to be a teacher and see if I really like it, which I do. But I also got to experience the other side of the world, and their way of living. I helped for two days in grade 1 and two days in grade 4. With the grade 1 kids I played for example math games, and helped them match certain words with pictures of it, which I enjoyed so much. At the end of the day they had centers, which actually meant playing time. In that time they could do whatever they wanted, so I made loom-bracelets with them and played with ‘Play-Doh’, which brought up some fun memories from my own childhood too.
In grade 4 I went on a school trip with them to the tennis court, because they had tennis lessons. Also, I help them with math, fractions, and showed them a PowerPoint I made about Holland to show them where I am from. They really liked this and I treated them with ‘stroopwafels’ after.
My most memorable experience was that a little boy from grade 1 sat next to me on the ground (we had to sit in a circle on the mat for a math explanation) and said “Noa, I just have to sit next to you.” I answered, “Why do you HAVE to sit next to me?” He replied, “I just think you are so beautiful!” It was so funny that such things came out of a six year old mouth.
My relationship with the host family was great, since they were my family (I stayed with my dad’s cousin). I had never met them before, so it was nice getting to know my family and after my schooldays we did many great Canadian things, like shooting and camping on the weekend. I had to speak English all the time, at school and with my family, so I refreshed it a lot and that was needed for me. I noticed that the first day it was weird to do, but as the days went on it became completely normal. And Zoe, my cousin, liked my Dutch accent very much 😊.
3 - De wenweek van Senna en Matilda
Senna: mijn leukste herinnering van het schooljaar was de wenweek. We kwamen de eerste dag aan op school en toen gingen we buiten activiteiten doen en binnen elkaar beter leren kennen. De dag erna hadden we een kamp met alle brugklassen. We deden veel spelletjes en activiteiten zoals bubbelvoetbal. Ook gingen we de laptops ophalen en met elkaar verstoppertje spelen in school. In de avond gingen we friet eten en een film kijken of buiten marshmallows roosteren. Die avond hadden we ook nog een challenge-avond. ’s Ochtends ontbeten we lekker buiten met z’n allen. Daarna gingen we naar huis en hadden we weekend.
Matilda: Ook ik vond de wenweek het hoogtepunt van afgelopen schooljaar. Wat me het meeste bij is gebleven, is dat we een nachtje in tenten gingen slapen op het veld. Ik zou met een klasgenoot samen in een tent slapen, ze vond dat best spannend en besloot toen toch om thuis te slapen. Ik dacht dat wordt alleen slapen, maar toen kwam er een vrolijk meisje naar mij toe en vroeg of ik samen met haar en twee andere meiden een tent wilde delen. Ik reageerde enthousiast: ‘Ja graag, en ik ben Matilda trouwens.’ Ik liep achter deze Saharah aan naar hun tent en leerde de twee andere meisjes kennen: Fenna en Zainah.
Later in de avond keken we een film. Na de film zeiden de docenten en mini-mentoren dat iedereen zich klaar moest maken voor bed. Terwijl we eigenlijk moesten slapen, gingen we met z’n vieren nog allemaal leuke dingen doen, zoals: eten/drinken, kletsen, tiktoks maken, muziek luisteren en nog veel meer. Rond 01:00 uur vielen Saharah en Zainah onverwacht in slaap. Toen Fenna en ik dat doorkregen schoten we hardop in de lach tot er van buiten iemand op de tent sloeg en zei dat we stil moesten zijn.
Ik en Fenna schrokken allebei heel erg, maar konden nog steeds niet slapen. Rond een uur of drie moesten we allebei nodig naar de wc. Heel voorzichtig ging Fenna naar de ingang van de tent en probeerde de rits te openen, maar het lukte niet. Fenna probeerde van alles, maar niets lukte. Ik begon zachtjes te lachen en begon ook aan de rits te trekken, maar niets leek te werken. Uiteindelijk besloten we onze krachten te bundelen: Fenna pakte de rits stevig vast en ik hield haar bij de polsen vast. Beiden hingen we met ons volle gewicht aan de rits terwijl we zo hard mogelijk trokken. En ja hoor, opeens gaf de rits heel snel mee waardoor we bijna achterover vielen. Heel langzaam en stilletjes gingen we de tent uit en toen renden we zo snel mogelijk naar het gymgebouw. Daar gingen we niet alleen naar de wc, maar namen we ook meteen een paar tiktoks op en maakten we selfies voor de spiegel.
Terug in de tent merkten we pas hoe moe we inmiddels waren geworden. We lachten nog even om het geluid dat Zainah maakte in haar slaap en rond half 5 stelde Fenna voor dat we maar eens moesten gaan slapen. Ik was het met haar eens. We deden al het eten, drinken en onze telefoon weg en gingen slapen.
Het was een nacht om nooit te vergeten!
4 - ‘Heb je zo genoeg?’
Wanneer we Jos Olsthoorn, docent economie, vragen naar hét hoogtepunt van zijn schooljaar kan hij simpelweg niet kiezen. Uiteindelijk komt hij toch tot een bescheiden opsomming:
- lesgeven aan onderbouw H3 en V3 was een geweldige leuke tijd!
- wekelijks werken op de leerlingadministratie met Angelique, Liane en Caroline blijft een gezellige bende
- met Klaas het examensecretariaat rocken!
- dat ik ben gekozen voor de MR
- wederom bij NOS stories examenspreekuur gegeven voor vwo
- mijn YouTube kanaal zien groeien…. van 2.500 naar 7.000 abonnees
- en (heel cliché) het weerzien na een werkdag met m’n jongens.
5 - International Orientation in Brazil, São Paulo: ‘We promised her one time in our life we were going to see her’
From the 18th of April till the 2nd of May we, Emma Eikholt and Shannon Mels, were in São Paulo, Brazil. We went to do our International Orientation there. During our stay we were working to get to know more about Movement Disorders, such as Parkinson’s and Huntington’s Disease.
We chose this place, because our friend Layla lives there. She attended our school from 2019 until 2021. We became friends immediately and she stayed in our class from 2nd year until 4th year. When she had to go back to Brazil, we had already formed a friend group and we held a goodbye-party. Back then we promised her one time in our life we were going to see her.
So, Shannon and I decided this was the perfect opportunity and started planning. In Brazil we stayed with Layla for two weeks and had an amazing time.
We went to work with Tamine, Layla’s mother, and she showed us around in the hospital and her physiotherapy practice. We also followed courses of movement disorders in the hospital, together with the neurologist students.
Throughout our stay we were shown around in São Paulo. It is an insanely huge city, with tall buildings, a lot of fun little shops and gigantic artworks of graffiti on the buildings. During our free time we went to Cruzeiro in the countryside, to stay with their grandmother for a few days. Later on, we also got the chance to enjoy the beaches at Bertioga. We learned about the people in Brazil and their culture. We tasted different kinds of food, which were all amazing, of course.
Our trip was a success and we would love to go to Brazil another time, but we will see.