#OUDERRAAD
Bericht van de ouderraad
Als het niet zo gaat als je hoopt
Onze dochter startte in 2016 in een tweetalige havo/vwo brugklas en stapte daarna over naar het vwo. Engels bleek leuker en makkelijker dan gedacht en de uitwisseling met de klas uit Madrid was één groot feest. School was gewoon school, maar ze had het erg naar haar zin. Tot ze tijdens een schoolhockeytoernooi in april 2019 van een tegenstander per ongeluk een elleboog tegen haar slaap kreeg, wat resulteerde in een hersenschudding. Vervelend, maar met rust en de meivakantie in het vooruitzicht zou het wel goed komen. Na drie weken thuis probeerde ze wat lessen te volgen, maar ze had nog steeds last en school was te veel. Wat nu? Opnieuw rust nemen, maar de proefwerken zaten eraan te komen. Het zou jammer zijn als ze zou moeten doubleren vanwege die laatste paar weken. Gelukkig vonden de mentor en afdelingsleider dat ook. Op basis van haar cijfers tot en met eind april zou ze gewoon overgaan naar vwo 4. En na de zomervakantie zou de hersenschudding toch wel over zijn?
Helaas bleven na de zomer de klachten aanhouden. Hele dagen naar school bleek niet haalbaar. We hadden een overprikkeld en vermoeid kind thuis. In overleg met de mentor is ze halve dagen gaan proberen. Helaas werd in december in de Sint Maartenskliniek de diagnose niet-aangeboren-hersenletsel vastgesteld, een aandoening die blijvend is. Wat zo’n elleboogstoot al niet teweeg kan brengen. Vanaf januari hadden we veel overleg met het zorgteam, met docenten en een begeleider Passend Onderwijs. De afdelingsleider stelde voor om drie vakken op te pakken en het schooljaar erna de overige vakken van vwo 4 te doen. Ze mocht toetsen in twee delen maken en naar school wanneer het ging. De mentor informeerde alle docenten en iedereen werkte mee. Erg fijn!
Toen kwam corona. De school ging dicht en de online lessen gingen van start. Toen in mei de school weer opende, kon ze met succes de drie vakken afronden. Na de zomervakantie lukte het helaas niet om de overige vakken op te pakken. De drukte op school en de tocht naar school was te veel. Ook nu deed school er alles aan om onze dochter zo goed mogelijk te helpen, zoals apart mogen pauzeren met een paar vriendinnen in een klaslokaal. Helaas moesten we concluderen dat een ‘normale’ school zoals het Kandinsky College niet meer passend was voor onze dochter. Dit ondanks alle inzet van docenten, mentoren, afdelingsleiders, zorgteam en de begeleider Passend Onderwijs.
Begin december 2020 is ze overgestapt naar De Monnikskap, waar ze een aangepast programma volgt, met alle rust en ruimte die ze nodig heeft. Daar kan ze gewoon vwo doen er is tijd voor revalidatie en verwerking. Voor kinderen zoals mijn dochter, die wel de capaciteiten hebben om havo of vwo te doen en waarbij het op een school zoals het Kandinsky College ondanks grote inzet van alle betrokkenen net niet lukt, is het ontzettend fijn dat er een plek is als De Monnikskap.
Lieske Hofland
