#TOPPRESTATIE
Welkom in de Brugklas!
Hoe Gavin Leavitt de eerste week overleefde
door Grace Leavitt, v4
De deuren van de scholen zijn weer geopend, de vakantietijd is afgelopen. Het is wederom tijd om je pennen en schriften uit de diepste hoeken van je bureauladen te pakken en je tassen ingepakt klaar te zetten. Hoe ervaren de nieuwe brugklassers deze compleet nieuwe levensstijl? Hoe gaan ze om met de schakel van basisschool tot middelbare school? Of beter gezegd: hoe overleven ze het?
Ik vroeg het aan mijn jongere broer Gavin Leavitt, 12 jaar. Hij zit in klas t1d en was bereid mij in geuren en kleuren uit te leggen hoe hij de pittige eerste week van de middelbare school heeft ervaren.
Was je nerveus?
Gavin knikt hevig. “Ja, maar aan de andere kant wist ik ook dat iedereen nerveus was. De meeste mensen hebben, net zoals jij, geen vrienden wanneer je daar voor de eerste keer de deuren van het Kandinsky binnenloopt. Je komt gewoon met allerlei verschillende mensen in een klas en iedereen is een beetje rond aan het experimenteren met het maken van nieuwe vrienden. De realisatie dat iedereen in hetzelfde schuitje zit, maakt de ervaring een stuk makkelijker.” Gavin vertelt mij vervolgens ook dat de nervositeit het simpelweg waard was. Het was een weloverwogen keuze om naar het Kandinsky College te gaan en dus was het eerste stukje van de start van een aantal fantastische jaren, even heel moedig slikken en daarna doorgaan.
Hoe vond je het brugklaskamp?
Kandinsky biedt brugklassers de kans om nieuwe mensen te ontmoeten op het brugklaskamp, dat twee dagen duurt en plaatsvindt op het sportveld achter de school. Hierbij overnachten de nieuwkomers in tentjes op het veld en bouwen ze in de avond een feestje in het schoolgebouw. “Ik vond het best wel leuk,” zegt Gavin. “Het is een goede kans om een paar vrienden te maken en ze goed te leren kennen in de loop van die twee dagen. Ik vond het ontzettend gezellig om met nieuwe mensen te dansen en zingen tijdens de disco-avond en vervolgens te overnachten op het sportveldje.”
Ik vraag Gavin of hij alle andere tussentijdse activiteiten ook leuk vond. Hierop geeft Gavin mij een twijfelachtige blik, voordat hij in lachen uitbarst. “Om heel eerlijk te zijn, eigenlijk niet. Het was een beetje saai en we waren constant bezig met opdrachten. Ik had het fijner gevonden als ons gewoon meer vrije tijd was gegeven om te kletsen en niks te doen. Eigenlijk zijn alle andere activiteiten en dergelijke niet nodig. Ik zou het persoonlijk opsplitsen in een deel van activiteiten en een deel niks doen.”
‘Er zitten veel aardige jongens en meisjes in mijn klas. Ik heb het gevoel dat ik in een fijne en veilige klas ben geplaatst waar ik me thuis voel.’
Was de overgang van de basisschool naar de middelbare school groot? En zo ja, waarom?
“De overgang is zeker intens. Op de bassischool ben je gedurende de jaren constant in dezelfde klas met dezelfde mensen en dezelfde leerkracht. Nu ik op de middelbare school zit, merk ik wel aan mezelf dat ik het niet erg vind om elke les te wisselen van docent. Eigenlijk vind ik het wel prima,” vertelt Gavin. “Maar alles is helemaal anders. Ik moet nu ver naar school fietsen en wanneer ik thuiskom, gelijk beginnen aan mijn huiswerk.”
Ik vraag Gavin of hij het huiswerk lastig vindt en of hij hier op de basisschool op is voorbereid. Hij knikt bij het eerste gedeelte van de vraag en schudt zijn hoofd bij de tweede. “Eerlijk gezegd is het huiswerk best wel veel. Op de basisschool kregen we amper huiswerk mee naar huis, ik heb daarom nooit echt geleerd om huiswerk te maken of voor toetsen te leren. Het is opeens heel veel allemaal. Maar ik kom er wel doorheen.”
Heb je het naar je zin in je nieuwe klas?
“Zeker! Er zitten veel aardige jongens en meisjes in mijn klas. Ik heb het gevoel dat ik in een fijne en veilige klas ben geplaatst waar ik me thuis voel.”
Wat zou je de nieuwe generatie brugklassers nu vertellen om ze gerust te stellen?
“Ik zou ze vertellen dat ze zich niet zo druk hoeven te maken op het gebied van nieuwe vrienden maken. Zoals ik al heb verteld, is iedereen in het begin gelijk. Je krijgt genoeg gelegenheden om mensen te ontmoeten. Just be out there! Praat gewoon met mede brugklassers!”
En de angstige verhalen over de weg kwijtraken in het grote Kandinsky gebouw in het begin? Is dit echt zo of is het eigenlijk puur een mythe om brugklassers bang te maken?
Gavin zucht. “Natuurlijk is het maar een mythe. En mocht je even niet weten in welk lokaal je volgende les zich bevindt, dan kun je gewoon andere klasgenoten volgen. Of de bordjes! Die hebben ze ook.”