#COMMUNITY
Kandinsky-leerlingen vragen zich af “Waar komen toch die geluiden vandaan?”
De kinderen van Stichting Liz laten graag van zich zien en horen.
Gelukkig is sinds vorig jaar september Stichting Liz weer terug op ons terrein. Samen werken we aan een inclusieve en zorgzame schoolomgeving waar leerlingen leren van, met of over elkaar. De vraag “Waar komen toch die geluiden vandaan?” vormde dan ook de aanleiding voor dit interview met Katja Weintré, orthopedagoog bij Stichting Liz.
Door Imke Heezen en Atie le Sage
Katja, wat inspireert je om te werken voor Stichting Liz?
Wat me het meest inspireert aan de kinderen van Stichting Liz is dat ze ondanks hun beperking elke dag een stapje zetten. Dat kan voor de een zijn die dag zelf de vork naar zijn mond brengen en afhappen, voor een ander een legpuzzel van 24 stukjes leggen. Het gaat mij echt om die kleine stapjes en kijken naar wat wél mogelijk is. In plaats van wat allemaal niet kan.
Waarom laten kinderen van Stichting Liz zich graag zien én horen?
De kinderen vinden het héél fijn om naar buiten te kunnen. Even te ontladen van een inspanning zoals met de taxi hierheen komen, eten, een opdrachtje aan tafel. Daarna is ontspanning belangrijk om prikkels te verwerken. Reguleren heet dat. De kinderen praten niet, dus ze hebben andere manieren van communiceren. Sommigen doen dat met geluid. Wij herkennen aan de geluiden of ze tevreden/ontevreden zijn, iets nodig hebben enz.
Meerdere kinderen houden ontzettend van gezelligheid. Als ze roepen betekent dat: zie mij, hoor mij, ik wil contact, ik vind jou interessant! Soms zijn kinderen boos, dat moet er ook uit, die maken weer andere geluiden.
Hoe ervaar je de samenwerking tussen het Kandinsky College, de Monnikskap en Stichting Liz?
Het afgelopen jaar zijn we gesetteld in het nieuwe gebouw hier met nieuwe teamleden nieuwe kinderen en Aïsha El Misri als contactpersoon van het Kandinsky College.
Een van de eerste activiteiten was meedoen aan de kerstmarkt. Een hele fijne samenwerking is dat sinds dit schooljaar elk kind gekoppeld is aan een docent met een voor het kind interessant vak. Een begeleider gaat altijd mee. Bent en Rick genieten enorm van muziek en zijn gekoppeld aan een muziekdocent. Ze vinden het fantastisch om in de les te zijn en te luisteren. Een ander kind is gekoppeld aan een gymdocent. Hij houdt van bewegen. Hij doet dat anders dan de Kandinsky-leerlingen, maar hij is erbij en onderdeel van de groep.
Zulke aansluitmomenten zijn heel belangrijk om te laten zien dat we niet spannend, gek of eng zijn. We horen erbij op onze eigen manier.
We hebben iemand die emotioneel/sociaal functioneert als iemand van 2 à 3 jaar. Cognitief is hij heel sterk en zou als 14-jarige op havo/vwo mee kunnen doen. Vanwege de beperking lukt dat niet. Wél kan hij een heel lesuur geschiedenis en biologie volgen en het daarna op zijn spraakcomputer woord voor woord navertellen. Hij heeft nooit onderwijs gehad, maar kan lezen, schrijven, snapt de stelling van Pythagoras. Je denkt dan: Hoe kan dit? Het is heel mooi dat hij dan hier naar lessen aardrijkskunde, geschiedenis en biologie kan gaan.
“Leer ook gewoon te vragen! Waarom heeft iemand een spraakcomputer? Waarom zit iemand in een rolstoel?”
Uit welke activiteiten bestaat de samenwerking?
- We hebben dus de aansluitmomenten voor elk kind alleen of in tweetallen.
- Drie havo-5-leerlingen maken hun profielwerkstuk (PWS) over de waarde van de samenwerking.
- Daarnaast is het ook de bedoeling dat ze af & toe een laagdrempelige activiteit met een kind ondernemen: een puzzel maken, meegaan met een wandeling, nagels lakken van Emma.
- Voor de Kandinskyweek hebben havo-4-leerlingen een programma gemaakt waarbij enkele leerlingen twee keer per dag met 1, 2 of 3 kinderen een activiteit ondernemen, zoals koekjes bakken of een ‘voelbord’ maken.
- Aïsha zorgt voor meer zichtbaarheid van Stichting Liz door middel van posters in school en voor een betere bewegwijzering zodat iedereen de weg naar ons weet te vinden.
- Aan het begin van het schooljaar informeren we nieuwe brugklasleerlingen met een PowerPointpresentatie over Stichting Liz, de kinderen en de activiteIten.
Mogen leerlingen bij jullie binnenlopen?
Je mag altijd bij ons binnenlopen. Wij geven aan of het op dat moment uitkomt. Dus voel je vrij om in de pauze bij ons aan te schuiven om je boterham te eten. Heb je een tussenuur? Klop bij ons aan en kom met Nicolas een puzzel maken. Soms hoor je een ‘nee’. Heel vaak zeggen we ‘Ja, kom maar zitten en drink een kopje thee mee’.
Wat kunnen de leerlingen van het Kandinsky College leren van hun leeftijdsgenoten van Stichting Liz?
We hopen dat door ons dagelijks te laten zien, Kandinsky-leerlingen zien, snappen en voelen dat ook al zijn de kinderen anders, ze niet gek, eng of vreemd zijn. Nadoen, naroepen, bij ons of later op straat, gebeurt dan hopelijk niet meer. Nicolas wil graag voelen aan je kleding, je een knuffel geven. Als je dat weet, wordt het normaal. Leer ook gewoon te vragen! Waarom heeft iemand een spraakcomputer? Waarom zit iemand in een rolstoel?
“We horen erbij op onze eigen manier.”
Wat zorgt voor verbinding?
Als leerlingen binnenlopen en een kopje thee mee komen drinken. De bal terug over het hek gooien. Dan is er toch even interactie. Zeg ‘hoi’, dan voelt de ander zich gezien.
De conciërges zijn daar een heel mooi voorbeeld in met een kletspraatje of een boks naar onze kinderen.
Elkaar vaker zien, is nodig om te leren dat er niets engs aan is.
Het mooie van onze kinderen is dat ze geen oordeel hebben. Ze zijn ontzettend puur, heel erg in het hier en nu. Daar kunnen we veel van leren.
Wat is je droom voor dit schooljaar?
De aansluitmomenten voor de kinderen! En dat we zichtbaar blijven en het normaal blijft dat we door de school lopen. Dat de kinderen genieten en kennis opdoen.
Wat wil je nog zeggen?
Iedereen is welkom bij Liz, dus kom vooral binnenlopen! Voor een van onze kinderen is het niet haalbaar om de school in te gaan. Al is er maar een leerling die een kwartiertje met hem een puzzel komt maken van 24 stukjes, is dat al super.
Wat lijkt jou leuk om bij ons te doen?
Stichting Liz
Stichting Liz heeft een bijzondere missie: Jongeren met een meervoudige beperking laten leren in een fijne omgeving én - als het kan- in contact met reguliere leerlingen. Dat sluit goed aan bij de visie van onze school. Wij vinden het belangrijk dat leerlingen hun horizon verbreden -Kandinsky opent je wereld- door te leren en te leven met elkaar, ook als je een (meervoudige) beperking hebt. Daarom biedt het Kandinsky College een thuis aan Stichting Liz.