#SAMENSMELTING
‘Flexibiliteit is het toverwoord’ Een dagje les op de Monnikskap
door Elin Meijnen
Dit jaar ga ik voor het Kandinsky Nieuws verslag doen over de komst van de Monnikskap naar onze school. Ik ben trouwens Elin Meijnen, nieuw redactielid, docent Nederlands en schrijver van jeugdboeken. Aangenaam. Vanaf augustus 2024 mogen we zo’n zeventig leerlingen met een lichamelijke beperking of chronische ziekte verwelkomen op het Kandinsky College. Leerlingen die allemaal leskrijgen op havo- of vwo-niveau. Op de website van de Monnikskap lees ik: We staan voor je klaar om jou in je kracht te zetten. Je krijgt een persoonlijk rooster en je volgt onderwijs in kleine groepen.
Hoe werkt je hoofd?
Op 19 september mocht ik een dagje meelopen met Marijke Welten. Zij geeft Nederlands aan een gevarieerde groep leerlingen in de leeftijd van 12 tot 16 jaar op de locatie van het huidige Dominicus College. De eerste les begint ontspannen als negen leerlingen binnendruppelen, (de een te voet, de ander in een rolstoel) en Marijke bij haar voornaam begroeten. Een enkeling zwijgt. ‘Wij noemen elkaar hier allemaal bij de voornaam,’ vertelt Marijke. ‘Wel zo makkelijk. Dit is trouwens Elin Meijnen van het Kandinsky College, die loopt een dagje mee.’ Hierna gaat zij de leerlingen één voor één langs om te bespreken wat ze dit uur gaan doen. Ze noteert wie welke opdrachten heeft gemaakt en welke toets nog moet maken. Elke leerling volgt het programma namelijk in zijn eigen tempo. De niveaus binnen één les lopen uiteen van de 1e t/m de 3e klas. ‘Soms zie je iemand een paar weken niet omdat die een operatie heeft ondergaan en moet herstellen,’ vertelt Marijke later. ‘Daar moet je dus rekening mee houden. Een ander heeft een belastbaarheid van bijvoorbeeld zestig procent waardoor zijn of haar werktempo laag ligt. Hierdoor is elke dag anders. Flexibiliteit is het toverwoord.’
Ik loop rond en stel zachtjes enkele vragen. Teun maakt een toets leesvaardigheid. De rest werkt in stilte zodat hij zich kan concentreren. Op zijn tafel ligt een kaart die uitlegt hoe de cognitieve functies werken. Tips die daarop te lezen zijn, gaan over ‘nauwkeurig zijn’, ‘niet blokkeren’ en ‘niet impulsief zijn’, oftewel de tijd nemen om rustig na te denken. Ook handig voor onze leerlingen, denk ik en maak snel een foto.
“Wat is dit een mooie vorm van onderwijs en van omgaan met elkaar.”
Wat mij aanspreekt, is dat de leerlingen hun interesse mogen volgen en dus – naast de verplichte opdrachten en stof - werken aan op maat bedachte opdrachten. Eén leerling vergelijkt bijvoorbeeld een bewerking van Orpheus van Frank Groothof met een klassieke versie van het verhaal. Een andere leerling schrijft een verslag over Reynaerd de vos en refereert daarbij aan het huidige politieke klimaat.
Een vrolijk inkijkje
De tweede les die ik bijwoon, is wat rommeliger omdat de leerlingen om de beurt naar de aula mogen voor hun schoolfoto. Daarna verzamelen ze zich buiten voor het jaarlijkse poseermoment van de hele Monnikskap-afdeling. Tijdens deze shoot krijg ik een vrolijk inkijkje in de sfeer en toon van de school. Zo’n zeventig leerlingen en veertien docenten zoeken een plekje op de binnenplaats, iemand houdt met een stok de hangplanten opzij zodat de fotograaf zijn plaatje kan schieten. Er wordt gelachen en gekletst. Vanaf de zijlijn kijk ik toe. Daar staan ze. Oud en jong, stil en druk, op wielen en rechtop, maar allemaal op eigen benen. Ik merk dat ik mijn glimlach niet kan onderdrukken. Wat is dit een mooie vorm van onderwijs en van omgaan met elkaar. En wat zijn jullie welkom op de Malderburchtstraat.