#SCHOOLOPZEE
“Ik werd wakker en zag palmbomen en dolfijnen.”
Pien kreeg een half jaar les op een zeilschip in de Cariben
Door Laura Rood
Wegdromen in een vol klaslokaal en fantaseren over een vakantie naar het Caribisch gebied? Pien Berden (havo 4) ging nog een stapje verder en vertrok voor een half jaar naar de Cariben. Daar zeilde ze rond op zeilschip De Thalassa. Haar lessen gingen gewoon door: die kreeg ze op de boot.
Advertentie op Instagram
Het was eigenlijk de moeder van Pien die met het idee kwam. Pien had al vaker de wens uitgesproken om bijvoorbeeld een tussenjaar te nemen. “En toen kwam mijn moeder dit tegen, terwijl ze op Instagram door stories aan het kijken was.” Na even nadenken besloot Pien dat ze het avontuur aan wilde gaan. Hiermee was ze wel aan de late kant: veel leerlingen beginnen al in oktober aan zo’n traject. Er zijn zelfs leerlingen die anderhalf jaar bezig zijn met de voorbereidingen. “Ik was dus wel één van de latere leerlingen, en dat betekende dat ik veel minder tijd had om het benodigde bedrag op te halen.”
Een leerling die mee wil doen aan SaS, moet namelijk zelf voldoende geld inzamelen. Het gaat dan om een bedrag van 28.395 euro. Daar komt nog een kleine 2000 euro bij voor onder andere de benodigde vaccinaties, kleding en telefoonkosten. Een deel van het geld heeft Pien verzameld via bedrijfssponsoren. Daarnaast heeft ze allerlei activiteiten ondernomen. “Ik heb me bijvoorbeeld verkleed als paashaas om met kinderen paaseieren te gaan zoeken,” vertelt ze. “Maar ook bloemen verkocht aan huis en een loterij georganiseerd op de hockeyclub.”
Wat is School at Sea?
School at Sea: de naam zegt het eigenlijk al. Al ruim tien jaar lang organiseert SaS een zeilreis van zo’n zes maanden voor 37 leerlingen naar de Cariben en terug. School blijft doorgaan: de leerlingen krijgen namelijk gewoon les op het zeilschip De Thalassa, een driemaster van 47 meter lang. Die lessen worden gegeven door zes ervaren docenten. Het programma bevat echter meer dan alleen maar Engels, wiskunde en Nederlands. Leerlingen leren namelijk ook hoe ze dit enorme zeilschip moeten besturen.
Op de boot zelf
Na de lange voorbereiding ging de reis van start. “Het begin was heel spannend,” legt Pien uit. “Ik kende de boot nog niet, ik had geen idee hoe alles werkte. Het weer was ook nog eens best slecht en het idee dat ik nog 5,5 maand op de boot moest zitten, zonder ouders, school en hockey, was lastig.” Gelukkig kwam er al snel een keerpunt: “Rond Tenerife, toen we de oversteek gingen maken, werd het alleen maar beter. Toen bedacht ik me steeds vaker hoe gek het was dat ik dat op zo’n jonge leeftijd aan het doen was. Het was heel normaal om wakker te worden met dolfijnen en palmbomen om me heen.”
En dan moet je ook nog eens lessen volgen op zo’n boot. Pien vertelt dat ze daar eigenlijk heel weinig moeite mee had. “Dat vond ik wel gemakkelijk. Eerst heb ik afspraken gemaakt met mijn eigen docenten op het Kandinsky College. Ik heb met iedere docent het programma doorgenomen voor vertrek.” Daarna vertrok ze en was het tijd om op het schip aan het werk te gaan. Dit hoeft gelukkig niet alleen. Er gaan namelijk zes docenten mee op de reis, allemaal met hun eigen expertise. “Je had elke week twee volle dagen school. Tijdens die twee dagen maakte je een planning, ging je aan de slag en maakte je toetsen. Je moest zelf aangeven wanneer je een toets wilde maken. Als zo’n toets dan was gemaakt, werd de toets naar mijn eigen docenten op het Kandinsky gestuurd en keken zij de toets na. Het is wel veel eigen verantwoordelijkheid. Je komt er snel genoeg achter als het niet lukt.”
Zwemmen met walvissen
“Op een gegeven moment was de kapitein van het schip jarig,” begint Pien als wordt gevraagd naar haar mooiste ervaring op De Thalassa. “Op de verjaardag waren we op de zee en werd de boot stilgelegd. Het was helemaal windstil en wij mochten allemaal het water in, lekker zwemmen. We lagen daar dus allemaal in het water en op de achtergrond zag je de walvissen in het water bewegen. Zoiets maak je natuurlijk nooit meer mee.”
Verder heeft ze ontzettend genoten op het eiland Dominica, volgens Pien de mooiste locatie waar ze is geweest. “Het is een klein eilandje, niemand kent het. Die natuur daar heeft veel indruk gemaakt. Als je dat dan vergelijkt met hoe dat in ons land gaat… Hier in Nederland denken we alleen maar na over hoeveel geld we hebben, hoe we meer kunnen verdienen. Maar daar vond alles plaats op dat eilandje, met maar een paar huizen. Zo moet de wereld eigenlijk overal zijn.”
