#BIJZONDER
“Ik vind de samenleving dichter worden. Niemand praat meer over wie hij/zij echt is.”
Senna probeert hier een verandering in te zijn.
Door Atie le Sage
Op 18 december 2023 interview ik Senna (v6) over haar hond Ashe, die heel belangrijk voor haar is. Senna geeft tijdens het interview aan dat ze graag wil dat haar verhaal pas in juni 2024 wordt geplaatst. In december vindt ze het nog te spannend. Nu is ze zo ver en kunnen jullie hieronder haar bijzondere verhaal lezen.
Mezelf laten zien
Senna heeft Ashe als pup gekregen en leidt haar zelf op. “Ik ben in het verleden gepest. Sinds ik op Kandinsky zit, is het pesten gestopt en durf ik meer mezelf te zijn. Maar Ashe mijn hulphond noemen, vond ik nog spannend. Daarom vertel ik op school dat ik haar opleid. Met dit artikel probeer ik de stap te maken om te zeggen wie ik ben en mezelf te laten zien.”
“Ik ben begonnen op een vmbo basis/kader school. Maar ik had zulke goede punten dat ik op het Kandinsky College ben ingestroomd in mavo 3. Voor het eerst kreeg ik scheikunde én kwam ik er achter dat ik bèta leuk vind. Na het behalen van mijn mavodiploma heb ik hier ook mijn havodiploma behaald en zit ik nu in vwo 6.”
Een moeilijke periode
“De overgang van mavo 4 naar havo 4 was best moeilijk voor mij. Er was toen corona en tijdens een persconferentie werd er gezegd ‘Was je handen stuk!’. Ik heb autisme en ik heb daar te goed naar geluisterd. Mijn handen en armen waste ik tot de hoogte van mijn oksels tot bloedens toe stuk. Ik ben toen opgenomen geweest in een kliniek.
Daar leerde ik mensen kennen die een Labrador als hulphond hadden. Er was toen een medewerker die zijn hond meenam naar het werk. Ik durfde vanwege angsten mijn kamer niet uit, maar ik wist dat zijn hond op de gang liep. Die hond vond ik super schattig en daarom ging ik toch. Ik vond die hond zelfs zo lief, dat ik hem continu wilde aaien. Dat hielp mij van mijn smetvrees af. In plaats van 11 maanden heb ik mijn verblijf toen kunnen verkorten naar 9 maanden.”
“Als hulphond mag Ashe overal mee naartoe, zelfs naar school of naar de bioscoop. Juist op plekken waar ik veel sociale druk voel, ervaar ik meer prikkels en spanning.”
Pup opleiden tot eigen hulphond
“Bij thuiskomst was ik opeens zonder hond. Ik kreeg toen een terugval en ik moest weer naar de kliniek. Snel ben ik op zoek gegaan naar een pup en besloot ik mijn eigen hulphond op te leiden omdat ik een echte band met haar wilde. Ik heb haar zelf met de fles gevoed en merkte al snel dat door voor haar te zorgen, mijn smetvrees verdween. Daarnaast helpt ze mij met mijn autisme. Ik ben bang om mensen aan te kijken. Als ik met Ashe loop, voel ik me zelfverzekerder. Ze is gewoon mijn maatje dat angsten laat verdwijnen”.
“Als hulphond mag Ashe overal mee naartoe, zelfs naar school of naar de bioscoop. Juist op plekken waar ik veel sociale druk voel, ervaar ik meer prikkels en spanning.
Als ik teveel prikkels ervaar in de aula, kijk ik in de ogen van Ashe en voel ik de spanning afnemen. Zij slurpt mijn spanning op. Sommige hulphonden moeten echt dingen kunnen doen voor mensen. Voor mij is haar aanwezigheid al genoeg. Met haar dekje om is het duidelijk voor haar én voor de omgeving dat ze aan het werk is en dat mensen geen aandacht aan haar mogen schenken. En al haar aandacht bij mij is.”
Wil je nog iets tot slot zeggen?
“Ik kan er nu open over zijn. En misschien goed om te weten….ik wil later ook een boek schrijven over mijn leven en mijn ervaringen in de hoop mensen te inspireren open te zijn. Ik wil wetenschapper worden en sterrenkunde studeren. Vandaar dat ik ook van basis naar vwo ben gegaan. Dat is de enige route om snel op de universiteit voor sterrenkunde te worden aangenomen.
Ik heb er alle vertrouwen in dat er een plek als astronoom voor mij bestemd is. Tijdens mijn bachelor wil ik verder graag naar het buitenland. Mijn droom is om in Alaska te wonen vanwege de natuur, de rust en het goed zichtbare universum. Later zou ik graag op het Kandinsky College hoorcolleges willen geven. Ik vind de samenleving wat ‘dichter’ worden. Niemand praat meer over wie hij/zij echt is. Ik hoop hierin een verandering te kunnen maken en te zijn: ik kan het, dus jullie kunnen het ook.”
Inmiddels heeft Senna gehoord dat ze geslaagd is voor haar vwo. Van harte gefeliciteerd!