#COMMUNITY
Kennismaken met de kinderen van de Liz-klas
Stichting Liz heeft een bijzondere missie: Jongeren met een meervoudige beperking laten leren in een fijne omgeving én - als het kan- in contact met reguliere leerlingen. Dat sluit goed aan bij de visie van onze school. Wij vinden het belangrijk dat leerlingen hun horizon verbreden -Kandinsky opent je wereld- door te leren en te leven met elkaar, ook als je een (meervoudige) beperking hebt. Daarom biedt de school een thuis aan De Monnikskap en Stichting Liz.
Door Elin Meijnen
Spontaan bezoekje
Waar eerst een oude conciërgewoning lag, staat nu een gloednieuw gebouw. Hier gaan Rick, Daan, Bent, Emma, Marlo en Nicolas dagelijks naar school. Ze krijgen er zorg, begeleiding en onderwijs. Bij Stichting Liz werken ze aan diverse persoonlijke doelen zoals concentratie en het vergroten van hun zelfstandigheid.
Om eens te zien hoe het er daar aan toe gaat, besloot ik een spontaan bezoekje te brengen. Toen ik binnenkwam werd ik nieuwgierig aangekeken. De groep zat te lunchen. ‘Hoe heet jij?’ vroeg Daan (14), een jongen met lieve ogen. ‘Ik ben Elin,’ antwoordde ik en vroeg of ik even aan mocht schuiven. Dat was goed. Bent (11 jaar) vertelde via zijn tablet hoe hij heette en liet me zien hoe hij communiceert met zijn begeleiders. Met grote overtuiging en razendsnel tikte hij op allerlei icoontjes tot een computerstem zei dat Bent een boterham met chocopasta wil. Ondertussen smeerden de begeleiders een boterham met worst voor Nicolas en kreeg ik een stralende lach van Rick (16).
Welke aanpassingen zijn er?
‘Sinds we in dit mooie nieuwe gebouw zijn ingetrokken, hebben we veel meer aanloop,’ vertelde Ingrid van der Waals, pedagogisch manager van de groep. ‘En dat is precies de bedoeling. Dat er een uitwisseling komt tussen de reguliere leerlingen en onze jongeren.’
Stichting Liz zat al op ons terrein vóór corona. Dagelijks zagen onze leerlingen hoe onder meer Rick vrolijk lachend rondjes reed en soms een les of activiteit volgde. Daarna kwam de verbouwing en nu, bijna 4 jaar later zijn we eindelijk weer samen en hopen we dat deze tradities in ere worden hersteld. ‘Leerlingen van het Kandinsky mogen aanschuiven tijdens de lunch of meehelpen bij speciale activiteiten,’ zei Ingrid. ‘En we hopen dat onze jongeren ook lessen bij jullie kunnen volgen. Iemand als Marlo is dol op aardrijkskunde, geschiedenis en biologie. Hoe mooi zou het zijn als hij een echte aardrijkskundeles bij kan wonen! En reken er maar op dat we weer langskomen met Rick. Die geniet enorm van de reuring en de gezelligheid van de school.’
Er wordt al veel georganiseerd
Vanuit het Kandinsky is Aïsha El-Misri contactpersoon. Ze is druk bezig is om van alles te organiseren. ‘Binnenkort gaat er een groepje Kandinsky-leerlingen naar Liz om koekjes te bakken met Rick, Daan, Nicolas, Bent en Marlo. De koekjes worden tijdens de Fancy Fair verkocht voor het goede doel.’ Ook andere plannen zijn in de maak: ‘Marlo mag een les biologie bij gaan wonen en als hij wil kan hij óók naar aardrijkskunde over een tijdje. Er gaan Liz-kinderen kijken bij gymlessen en muziek en zelfs bij de conciërges. Kortom, ik ben heel veel aan het organiseren.’
Zo zijn we allemaal bezig om vorm te geven aan onze inclusieve campus. Na mijn bezoek aan de groep en de gesprekken met Ingrid en Aïsha realiseer ik me opnieuw hoe mooi en waardevol dit is.