#COLUMN
Door David Rous
Soms kom je bij toiletbezoek op visite een zo interessante scheurkalender tegen dat je partner bij terugkeer aan tafel op een toon die het midden houdt tussen koele zorg en brandende irritatie vraagt: “Alles O.K.?”
In deze filosofische editie stond bij 8 december 2024 het volgende citaat van Rima Basu:
‘Het heeft me altijd verbaasd dat iedereen accepteert dat onze woorden en daden vatbaar zijn voor morele kritiek, maar zodra we ons begeven op het gebied van onze innerlijke gedachten, dat deze verplichting lijkt te vervallen.’
Op de achterkant stond de uitleg van Kris Goffin over dit citaat:
‘De Amerikaanse filosoof Rima Basu beargumenteert dat het hebben van bepaalde overtuigingen immoreel is. Dit is controversieel, omdat ethici vaak beweren dat enkel gedrag immoreel kan zijn, niet gedachten. Basu geeft een voorbeeld: stel dat een man denkt van elke vrouw die hij ziet ‘daarmee zou ik kunnen slapen’. Ook al vertaalt deze gedachte zich niet in gedrag of zegt hij het niet luidop, toch is het hebben van deze gedachte immoreel. Omdat hij vrouwen als object ziet, faalt hij zich tot vrouwen op een respectvolle en humane manier te verhouden.’
Ik krijg er geen speld tussen.
Er is een verplichting om goed te kijken wat je in je hoofd toelaat en wanneer het tijd is om te snoeien. Je hoofd is een ommuurde tuin. Dat is de oorspronkelijk betekenis van het woord paradijs.
De WC spoelt bruisend door en ik loop me een weg door de jungle banend terug naar het gezelschap.
Vond je dit een interessant artikel? Deel het met je vrienden!