#WERELDWIJS
DE WERELD ALS LEERSCHOOL
Door Atie le Sage
Iedere leerling heeft een verhaal. Zo is het voor sommige leerlingen heel bijzonder om in Nederland naar school te gaan, zoals voor Colin, Yichen, Tameem en Lieke. Zij hebben hiervoor namelijk in het buitenland op school gezeten. Welke overeenkomsten en verschillen zien zij? En wat nemen zij mee van hun eerdere schoolervaringen en reizen?
Colin Power, 4 vwo
Vanaf mijn 5e jaar heb ik vijf jaar op een internationale school in Burkina Faso gezeten en daarna 4 jaar in Dakar (Senegal). Vervolgens ben ik in 3 vwo op het Kandinsky College begonnen. Mijn eerste jaar basisschool was in Nijmegen op de Hazesprong.
Hoe vond je de ontvangst hier op school?
Was prima. Voor de zomervakantie had ik al kennisgemaakt in de 2e. Het leeftijdsverschil was toen een beetje groot, maar ik maakte al wel vrienden en in de 3e maakte ik echt goede vrienden.
Hoe vind je contact leggen op nieuwe scholen?
Heel makkelijk. Mijn moeder zegt het zo: ‘Ik zie geen kleur’. Ik heb heel veel vrienden van Afrikaanse, Aziatische en Australische afkomst. Als ik iets niet weet, zoals omgangsvormen, vraag ik dat makkelijk.
Zijn er verschillen in onderwijs?
Ja en nee. Veel is hetzelfde. Soms heb ik lesstof die ik nu krijg al gehad op mijn school in Dakar. Ik Dakar hadden we veel internationale docenten, zo kwam mijn wiskundedocent bijvoorbeeld uit Egypte. Op mijn school hadden we 72 nationaliteiten. Mijn beste vriend Finn kwam bijvoorbeeld uit New York en woont nu in Mexico.
Spreek je met klasgenoten over elkaars cultuur, gewoonten, politiek?
Over politiek hadden we het bijna nooit. Senegal is op dit moment een sensitieve plek qua politiek. Wel praatten we heel veel over cultuur, we hadden een Afrika-week en een speciale dag waarin iedereen zijn land vertegenwoordigde.
Wat voor invloed hebben de verschillende landen op je?
Ik vind het een héél groot voordeel. Via WhatsApp heb ik contact met vrienden over de hele wereld. Ik kan het snel en makkelijk vinden met mensen van een andere nationaliteit. Met veel verschillende nationaliteiten ben ik al omgegaan. Anderen schrikken dan soms een beetje. Als ze vertellen over hun lokale taal of cultuur, dan weet ik daar vaak al van. Ik zie ook de voordelen van Nederland. Het is een Westers land. Ik kan gewoon buiten lopen.
Ik blijf altijd reizen: naar Australië voor familiebezoek, naar Senegal om vrienden te bezoeken. Laat ik het zo zeggen: ik ga een beroep zoeken, waarbij ik veel moet reizen. Mijn moeder is Nederlandse, mijn vader is Australiër, ik beschouw mezelf deels als Afrikaan 😊. Ik voel me daar geen vreemdeling en ook niet in Australië of in veel andere landen. Als ik met hen praat, voelt het alsof ik dezelfde nationaliteit heb, omdat ik hun taal en cultuur ken.
Ook ben ik gewend geraakt aan plotselinge veranderingen en verhuizingen. Dat is niet echt meer een groot probleem voor me.
Geven deze ervaringen je een vrij gevoel?
Niet een vrij gevoel. Wel een zelfstandig gevoel!
Yichen Zhang, 3 havo
Ik ben in China geboren en heb daar tien jaar gewoond. Daarna heb ik twee jaar in Duitsland op school gezeten en vervolgens twee jaar op het Pontem College om Nederlands te leren. Op het Kandinsky College ben ik begonnen in 2 mavo/havo.
Mijn vader is Nederlander en mijn moeder Chinese. Mijn vader heeft 20 à 25 jaar in China gewoond, thuis spreken we Chinees.
Hoe vond je het om van het Pontem naar onze school te komen?
Er is niet zoveel verschil qua leren. Havo 3 vind ik makkelijk, ik hoef niet zoveel te leren voor een toets. Hier op school volg ik het vak Chinees van de heer Jeroen Struive en daarom heb ik ook voor het Kandinsky gekozen. Ik hoef dan een ander vak niet te doen, dat vind ik een voordeel. Ik kan het Chinees goed spreken en verstaan, maar schrijven verleer ik een beetje, dus dat leer ik hier 😊.
Zie je verschillen met het Chinese onderwijs?
In China krijg je veel huiswerk, veel toetsen en je moet er heel hard leren. Als je er een dag niet bent, raak je snel achterop. Als je in China iets fout doet, dan straffen de docenten héél anders dan hier. Ook de ouders doen dat. Ik vind dat een beetje gek. Gelukkig wordt dat de laatste jaren wel beter.
Denk je dat dat komt omdat we een PBS-school zijn?
Yichen: Wat is dat? Ik geef uitleg over de PBS-posters en dat we in school gedragsverwachtingen aanleren en uitspreken en bijvoorbeeld zeggen: Wil je je appel in de prullenbak gooien? In plaats van: Je mag de appel niet op de grond gooien.
Yichen: Euh, ik was me daar niet van bewust, maar dat voel ik wel zo! Docenten zijn hier allemaal heel aardig.
Hoe zit het met vrienden?
Door de verschillende scholen ben ik iets ouder. Mijn klasgenoten zijn mijn schoolvrienden. Met leerlingen van het Pontem College en uit Duitsland ben ik bevriend en ook met Chinese vrienden hier in Nederland. Zij zijn vaak even oud als ik en we delen dezelfde interesses.
Wat doe je in je vrije tijd?
Een beetje gamen en op TikTok kijken, maar vooral Chinese boeken lezen. Ik vind lezen heel leuk! Vooral fictie. Toen ik klein was, heb ik ontzettend veel gelezen. Daar ben ik gewoon zelf mee begonnen. Alles over de wereld en geschiedenis enzo. Als ik een echt leuk boek heb, kan ik wel 10 à 12 uur lezen. Nu lees ik boeken op mijn telefoon.
Tameem Al-Hamidi, 3 vwo
Ik kom uit Yemen en ik heb daar tot mijn 9e jaar gewoond en vier à vijf jaar basisonderwijs gehad. Daarna zijn we naar Ecuador verhuisd omdat mijn moeder dacht dat daar betere scholen zouden zijn. Dit bleek niet het geval en zijn we voor een half jaar teruggekeerd naar Yemen. Daarna zijn we via Spanje naar Nederland gekomen.
In Nijmegen heb ik eerst op een NT2-school Nederlands en rekenen geleerd. Vervolgens ben ik op het Rijks in de eerste klas op de mavo begonnen. In het 2e jaar ben ik overgestapt naar het Kandinsky College omdat ik mavo/havo kon. In augustus van dit schooljaar ben ik doorgegaan naar 3 havo en nu in januari ben ik overgestapt naar 3 vwo.
Je hebt al veel gezien van de wereld. Merk je daar iets van?
Misschien dat je andere culturen beter snapt. Dat is gewoon een gevoel. Ik heb soms nog moeite met de Nederlandse taal. Dan weet ik niet hoe ik iets moet zeggen, dan kan ik het niet goed uitleggen en dan blijf ik stil, maar dat ervaar ik niet als een probleem.
Hoe vond je de start hier op school?
De overgang van havo naar vwo vind ik wel heel groot. We hadden zojuist bijvoorbeeld een opdracht van geschiedenis en we moesten 3 bladzijden schrijven. Ik schrijf héél langzaam, dus dat duurt heel lang. De stof is niet echt anders dan op havo, maar vwo is echt veel meer werk: meer huiswerk en presentaties.
Gaan docenten in Yemen en Ecuador anders om met leerlingen dan hier?
Ze zijn net als hier ook lief, maar soms straffen ze anders. Ik vind dat niet zo erg. Soms stoppen leerlingen niet en moet er wel iets gebeuren.
Zie je dat docenten dat in Nederland anders doen?
Daar heb ik over nagedacht, ja. Hier wordt een leerling uit de les gestuurd en moet je naar de afdelingsleider. Dat is effectiever. Als je geslagen wordt zoals in Yemen en Ecuador, word je eigenlijk alleen maar nog bozer.
Zijn er verschillen in het onderwijs?
Een groot verschil is: je hebt daar een pen, een schrift en een boek. Hier gebruiken we laptops, zelfs al op de basisschool, dat is echt…Wow!
Heb je veel contact met klasgenoten?
Ja, ik ben niet de enige buitenlander hier. Ik sluit me gewoon aan. Ik heb veel vrienden.
Vind je het een voordeel dat je al veel gereisd hebt?
Ja! Als je al andere dingen hebt ervaren, leer je dingen. Je hebt al erge dingen meegemaakt, het is nu beter. Je moet juist blij zijn, vind ik.
Lieke Steens, 3 havo
Sinds 19 februari van dit jaar zit ik in 3 havo op het Kandinsky College. Daarvoor ben ik in twee etappes, zeven jaar in Mexico naar school geweest tot en met de derde van de middelbare school. Groep 1, 2, 6, 7 en de helft van groep 8 van de basisschool heb ik hier in Nijmegen gedaan.
Mijn eerste schooldag als 7-jarige in Mexico werd ik op school gedropt en moest ik leren praten. Na een maandje kon ik redelijk wat Engels en genoeg om een speelafspraakje te maken 😊.
Hoe was je start bij ons op school?
Ik vond het spannend! Mijn eerste middelbare school in Nederland, alles compleet nieuw. Gelukkig was ik in groep 8 nog wel naar drie Open Dagen in Nijmegen geweest, omdat ik toen nog niet wist dat ik weer naar Mexico zou verhuizen. Kandinsky College werd mijn 1e keuze. Mijn vader heeft hier op school gezeten en vertelde altijd verhalen over de docenten. Ik vond de school mooi aangekleed, het er gezellig uitzien en ik had een leuke proefles bij scheikunde met metalen bordjes en de magnetische bol.
Hoe gaat het nu na 4 weken?
Het gaat heel goed, ik heb redelijk wat vriendinnen en qua cijfers gaat het goed. Met de docenten Frans en Duits heb ik afspraken gemaakt, omdat ik die vakken nooit eerder heb gehad. Ik had Spaans en Engels in Mexico.
Is er verschil in onderwijs?
Ja, het is heel anders! In Mexico dragen ze uniforms, de lesdagen zijn langer en je krijgt meer huiswerk. Het is veel strenger. Als je telefoon wordt afgepakt, krijg je hem de volgende werkdag pas terug. Wordt hij op vrijdag afgepakt, dan krijg je hem dus pas op maandag terug. Toen ik hier leerlingen hoorde dat ze ‘thuis of in de kluis’ echt bizar vonden, was het voor mij heel normaal, omdat ik het al gewend was. Verder mag je je haar niet verven, je nagels moeten kort en ongelakt zijn enz.
Wat heeft je voorkeur schooltenue of zelf kiezen?
Een schooltenue heeft voordelen: iedereen lijkt gelijk en je ziet niet of iemand rijk of arm is. Hier moet ik elke ochtend bedenken wat ik aan ga doen en welke schoenen ik erbij draag. Daar moet ik nog aan wennen. Toch is het ook fijn om je te kunnen uitdrukken, in wat je stijl is.
Vertel eens iets over het onderwijs in Mexico?
In Mexico noemen we de docenten bij de voornaam vanuit de gedachte dat je gelijk bent. Dit betekent ook dat je niet tegen een docent schreeuwt. Er is respect.
Wat valt je hier op aan hoe docenten en leerlingen met elkaar omgaan?
Leerlingen zijn hier wat brutaler. Als je in Mexico van iets wordt beschuldigd terwijl je het niet gedaan hebt, dan denk je ‘oké, ik heb geen zin in discussie’. Iets terugzeggen is daar onbeleefd.
Vind je het makkelijk om contact te leggen?
Ik ben behoorlijk verlegen. Vrienden maken is voor mij vaak: euh, gaat dit wel goed? Maar ik kan vaak wel veel vertellen als mensen iets willen weten.
Soms vind ik contact hebben met anderen die ook op verschillende plekken hebben gewoond fijn. Zij herkennen vaak dingen en snappen waarom mijn Nederlands niet perfect is, waarom ik soms iets niet begrijp of iets raar vind. Het is gewoon fijn om ervaringen te kunnen delen.
Had je zin om terug naar Nederland te komen?
Ja, ik had er enorm veel zin in. Ik zag mijn familie 1x per jaar in de zomer. Het vooruitzicht met familie thuis Kerst te kunnen vieren is toch wel net even anders. Dat heb ik heel erg gemist!