#VOORWOORD

Wat niet kan... en wat wél

Soms vraag ik me af hoe het schooljaar gelopen zou zijn als er geen corona was. We zouden er met veel leerlingen op uitgetrokken zijn binnen Europa, en we zouden heel regelmatig groepen Duitse, Italiaanse en Spaanse leerlingen te gast hebben gehad. We zouden leerlingen een echt schouderklopje gegeven kunnen hebben, of extra persoonlijke aandacht. Er zou ons ook veel leed bespaard gebleven zijn; heel wat leerlingen en collega’s hebben in hun directe omgeving te maken gehad met de gevolgen van corona. Toch vind ik het ook belangrijk niet alleen in termen van gemis te spreken over het afgelopen jaar. We zouden geen recht doen aan wat we wel geleerd hebben. ‘Het is niet de situatie die ertoe doet, maar hoe je ermee omgaat’ is een Stoïcijnse wijsheid. Zelfstandigheid, flexibel zijn en omgaan met tegenslagen zijn lessen die we geleerd hebben. Lees over de ervaringen van onze (oud-)leerlingen in het artikel van Ans Kieskamp en Anmara Dijkstra. We kunnen wachten op betere omstandigheden, maar we krijgen ook energie van onze eigen creativiteit. Niet alleen onze leerlingen leren nieuwe dingen. In het artikel van Marieke van den Berg en Ilke van Alfen lees je over hoe onze docenten op een nieuwe manier online lesgeven. Ook een mooi voorbeeld is het Voordrachtsfestival waarover Grace Leavitt schrijft. Het ging niet door, maar het hart bleef kloppen. Het is ons ook weer extra duidelijk geworden hoe belangrijk het is dat leerlingen zowel mentaal als fysiek lekker in hun vel zitten. Onze jeugdverpleegkundige Ans Nabuurs vertelt over hoe ze leerlingen in deze tijd begeleidt. Tot slot zijn we natuurlijk supertrots op docent Elin Meijnen, die het afgelopen jaar een jeugdboek geschreven heeft. Kinderen zouden minder lezen dan ooit. Wat is er dan mooier dat een docent Nederlands die zelf een boek voor de 13+ jeugd schrijft? Een docent die zelf met enthousiasme leerlingen mee kan nemen in een andere wereld? Zo kunnen we toch blijven reizen. Maar dan in het klein. Joris Bovy