#TERUGINBEELD
Harry Harleman terug in beeld
door Ilke van Alferen
Docenten krijgen een baan, geven vaak jaren les, en gaan uiteindelijk met pensioen. Ook Harry Harleman (67) heeft deze weg bewandeld, maar bij hem nam het pad een bijzondere wending. Na twaalf maanden van zijn pensioen te hebben genoten, is hij weer terug voor een jaar les geven op school. Over deze bijzondere gebeurtenis móest wel iets in het Kandinsky Nieuws komen. Vanwege een tekort aan docenten op zijn vakgebied vroegen zijn oud-collega's of hij ze met een paar lesuurtjes in de week te hulp wilde schieten, waarop Harleman met enthousiasme reageerde.
Heeft u er lang over nagedacht of u terug wilde komen?
“Het Kandinsky vind ik een hele leuke school, ik heb het altijd heel erg naar mijn zin gehad. Daarnaast helpt het dat mijn collega’s super zijn! Daarom vond ik, hoewel ik heb genoten van mijn tussenjaar, het heel aantrekkelijk om acht uurtjes in de week op me te nemen. Ik woon toch vlakbij en acht uur is eigenlijk helemaal niks.”
Wat miste u het meest aan lesgeven?
“De interactie met kinderen (vooral de brugklas, zij zijn altijd zo enthousiast) heb ik altijd heel leuk gevonden. Dat contact miste ik het meest denk ik, en nu ik terug ben heb ik gelukkig het gevoel dat dat contact er weer is.”
Is er veel veranderd in uw manier van lesgeven?
“Soms praat ik nog veel te veel, dan wil ik dingen bijvoorbeeld te gedetailleerd uitleggen, maar nee, er is in die zin eigenlijk niet veel veranderd. Ik denk dat elke docent ook wel zijn/haar eigen invulling geeft aan het lesgeven, en zo heb ik die ook. De een gaat bijvoorbeeld op een praatstoel zitten en houdt niet meer op en de ander heeft een strak programma.”
Waarmee vulde u uw tijd tijdens uw pensioen?
“Als ik het nog een keer over had kunnen doen, had ik het best leuk gevonden om gymnastiek te geven. Sport heb ik altijd heel belangrijk gevonden, dat vind ik overigens nog steeds. Het kan dan ook niet anders dat ik het afgelopen jaar graag én veel zelf sportte, en sport keek. Ik vind het heerlijk om Champions Leaguewedstrijden en samenvattingen te kijken ‘s avonds. Toen ik nog werkte zat hier wel een nadeel aan... ik keek de wedstrijden in de avond, maar als ik de volgende dag les moest geven, moest ik soms tot laat in de avond doorwerken om mijn lessen voor te bereiden. Nu kan ik het mezelf gemakkelijk maken op de bank en de wedstrijden kijken zonder consequenties voor de volgende dag. Desnoods sta ik een halfuur later op; heerlijk ontspannen vind ik dat.
Fotografie heb ik ook veel kunnen doen, lekker met mijn camera de natuur verkennen vind ik geweldig. Ik heb bijvoorbeeld niet ver van thuis een volkstuintje waar veel zonnebloemen staan. Hier komen puttertjes op af die de zaden er vanaf pikken. Je zou haast denken dat het een tropisch vogeltje is maar nee hoor, ze komen gewoon in Nederland voor. Ik heb ook een stuk moestuin waar van alles op groeit: snijboontjes, prinsessenboontjes, sla, andijvie, tuinboontjes, boerenkool. Heel veel is al geoogst maar ik ben al snel een halve dag in de tuin bezig. Dat is toch helemaal fantastisch.”
Wat vond u fijn aan de vrijheid zonder werk?
“Niet alles zo ingepland hebben. Aan het begin zat ik nog een beetje in het ritme van school, maar als ik dan dacht aan school, merkte ik hoe blij ik was dat ik zelf niet mee hoefde te draaien. Dat ik ‘s morgens mijn fietsstuur niet richting school hoefde te sturen, maar dat ik een andere kant op kon gaan.”
Vond u het jammer om met pensioen te gaan tijdens de coronaperiode?
“Normaal gesproken krijg je een afscheidsreceptie en worden er mooie woorden gesproken, dit is bij mij niet gebeurd wat ik heel jammer vond. De school heeft het echter goed aangepakt: de directie is bij me op bezoek geweest voor koffie en ik heb met de vakgroepen een paar hele gezellige avonden gehad.
Eigenlijk was ik blij dat ik het afgelopen jaar niet heb hoeven werken tijdens corona. Als ik hoor welke aanpassingen er allemaal gedaan moesten worden: de ramen open terwijl het ijzig koud was, voorzorgmaatregelen, les geven aan halve klassen in het lokaal. Toch is het gebeurd, corona heerste, en ik moet zeggen, je bent historicus of niet, in dit geval vond ik het ook heel leuk om dat stukje van de geschiedenis zelf te ervaren.”
“Deze Lidl-slippers en sokken heb ik gekregen van een brugklas toen ik met pensioen ging. Ze ruiken nu al behoorlijk naar zweet omdat ik ze heel intensief gebruik tijdens mijn work-outs op de crosstrainer.”
Voelt u zich soms oud vergeleken met andere mensen op school?
“Soms denk ik bij mezelf van nou... ik had de opa van die leerling kunnen zijn! Aan de andere kant, natuurlijk, ik ben veel ouder dan veel van mijn collega’s, maar steeds meer mensen blijven tot op latere leeftijd werken, en 67 is nog niet zo heel oud hè.”
Wat als...
Als ik nu niet op school was gaan lesgeven, was ik ongetwijfeld op een andere manier (in de vorm van vrijwilligerswerk) actief gebleven. Ik wil niet de ene dag op de andere laten volgen zodat je op een gegeven moment niet meer weet of het dinsdag, woensdag of donderdag is. Ik had dan iets willen doen wat maatschappelijk nuttig is en waarin ik me zou kunnen herkennen; waar ik mijn ei in kwijt kan. Nu kan ik dat op school.”