#COMPASSIE
Wat houdt onze leerlingen bezig?
Over betrokkenheid, zorg en hoop
Door Atie le Sage
Het idee voor dit artikel ontstond voorafgaand aan 4 & 5 mei. In de media werd gediscussieerd en gesproken over ‘Wie gedenk jij?’ en ‘Wat vier jij?’ Daarop werd ik benieuwd naar wat onze leerlingen bezighoudt. Ik interviewde Zainab Adam (v5c), Indi Wellink (v5d) en Ninthe van Dijk (iv5a). Met passie vertelden zij ieder afzonderlijk over hun betrokkenheid, zorgen en ideeën hoe de wereld een stukje respectvoller te maken.
Zijn er actuele gebeurtenissen vlakbij of ver weg, die je bezighouden?
Zainab: Jazeker. Het huidige kabinet, Trump en zijn willekeurige beleid, de demonstraties in Rotterdam en Den Haag, de vele oorlogen, overconsumptie, afvalbergen etc. Over hoeveel onderwerpen mag ik het hebben?
Indi: Ja, ik ben iemand die ’s ochtends direct het nieuws kijkt en de kranten leest. Ik denk veel na over de oorlog in Gaza en Oekraïne. Over het onderwerp klimaatverandering heb ik in groep 5 al een presentatie gegeven en dat houdt me nog steeds bezig. En ten slotte houdt sociale ongelijkheid me ook wel echt bezig.
Ninthe: Ik heb een lange lijst, dus waar wil je het over hebben? Ik heb een uitgebreide vriendengroep online uit verschillende politieke klimaten en geloven. Zij komen uit Europa, Midden-Oosten, Azië, Amerika, Rusland, Oekraïne, Israël en Palestina. Daardoor hoor ik de verschillende kanten van een verhaal. Ik ben ook veel bezig met het nieuws: de oorlogen, de politieke statussen in verschillende landen en klimaatverandering.
links: Zainab, rechts: Indi
Ninthe
Wat raakt je?
Zainab: Als ik zie hoe Trump nu minderheden behandelt en haat zaait. Op politiek vlak wordt rechts rechtser en links steeds meer centraal. Het is allemaal super boeiend maar daardoor denk ik wel veel na over mogelijke spanningen die kunnen ontstaan in de samenleving en dus ook op school. Ik denk dat veel mensen zich comfortabeler voelen intolerante meningen te uiten als dat ook veel gebeurt in de Tweede Kamer én het de nieuwe norm wordt. Als de leerlingenraad een Paarse Vrijdag wil organiseren, vinden sommige leerlingen dat te radicaal. Terwijl zo’n dag gaat om inclusie en een veilige omgeving voor minderheden creëren.
Indi: Ik maak me zorgen omdat de oplossing vaak zo voor de hand liggend is: gewoon aardig zijn voor elkaar, respect hebben voor elkaar. Alleen werkt het helaas niet zo. Als ik hoor dat het leerlingen niet boeit, dan vind ik dat op een bepaalde manier best kwalijk. Een overheid gaat geen problemen oplossen, dat moeten mensen zelf onderling doen en hun verantwoordelijkheid nemen. Ik mis de compassie dan.
Ninthe: Het raakt me op verschillende manieren. Bij oorlogen gaat het om mensenlevens, vaak burgers, dat vind ik heftig. Het zijn voor mij geen nummers of aantallen, maar mensen. Bij klimaat of politiek gaat het over de toekomst. Ik wil dat de aarde kan blijven bestaan en hoe we als mensen met elkaar omgaan vind ik belangrijk.
“Ik denk dat veel mensen zich comfortabeler voelen intolerante meningen te uiten als dat ook veel gebeurt in de Tweede Kamer én het de nieuwe norm wordt.”
- Zainab
Maak je je zorgen?
Zainab: Ik maak me zeker zorgen. Toen ik op Kandinsky begon, waren er veel progressieve leerlingen. Zij waren actief in eco-teams en de GSA (gender and sexuality alliance). Na hun examens zijn deze groepen stil gevallen. Er is bijna geen jonge aanwas.
Indi: Ik probeer geïnformeerd te blijven. Vrienden kunnen beamen dat ik soms best wel boos kan worden. Vooral dat mensen niet de urgentie zien, zoals bij de Parijs-akkoorden. Dat wereldleiders niet meewerken om die te halen. In je eentje kun je de wereld niet veranderen.
Ninthe: Het houdt me zeker bezig. Of er bijvoorbeeld oorlog naar Nederland komt. Als ik een paar weken niets gehoord heb van vrienden uit Rusland, Oekraïne, Israël of Palestina vind ik dat eng, omdat ik mensen persoonlijk ken. Daar lig ik wakker van.
Deel je deze zorgen?
Zainab: Ja, we hebben het thuis aan de eettafel veel over politiek. Ik ben nu 18. Mijn ouders hebben beide de Sovjet Unie en het communisme meegemaakt. We zijn heel erg cultureel gemixt en progressief. Mijn moeder is half Armeens, half Azerbeidjaans. Mijn vader komt uit Soedan. Allemaal landen met veel conflicten. Ik heb christelijke en Joodse familie. Ik ben opgegroeid met veel tolerantie. Die gesprekken die daaruit ontstaan, vind ik interessant.
Indi: Ja, ik vind het fijn om met vrienden ideeën uit te wisselen. Tegen onverschilligheid kan ik slecht. Dan denk ik ‘wakker worden’. Dat er maar twee mensen uit een klas het nieuws volgen, vind ik shockerend. Dat zijn wel mensen die volgend jaar mogen stemmen.
Ninthe: Ik probeer zelf neutraal te blijven en hoor vaak zorgen van mijn vrienden aan. Soms praat ik er met mijn ouders over en ik denk er zelf veel over na.
“Als ik een paar weken niets gehoord heb van vrienden uit Rusland, Oekraïne, Israël of Palestina vind ik dat eng, omdat ik mensen persoonlijk ken. Daar lig ik wakker van.”
- Ninthe
Zijn er dingen die je zelf doet?
Zainab: Ik ben bij de leerlingenraad, de MR, SkyMUN, eco-team en EPAS (= European Parliament Ambassador School). Mijn vrienden zijn allemaal heel betrokken bij de maatschappij. Er heerst gelukkig geen sfeer van apathie. Tijdens mijn International Orientation was ik in Wales bij een liefdadigheidsorganisatie met veel jonge studenten en vrijwilligers en waar advocaten migranten helpen. Met hen heb ik mijn eerste demonstratie gelopen voor Pro Palestina.
Indi: Bij mij zit het vooral in het gesprek aangaan, luisteren; compassie, tolerantie en respect. In mijn eentje kan ik de wereld niet veranderen, maar wel een bijdrage leveren. Ik overweeg een carrière in de politicologie en hoop dan mensen op sleeptouw te nemen.
Wat inspireert jou?
Zainab: Frustratie, die van mezelf en anderen. Ik idealiseer geen politici. Thomas Sankara vind ik een voorbeeld van dat iets radicaler soms goed is als je te maken hebt met mensen die intolerantie toelaten. Soms heb je een iets hardere stem nodig om mensen wakker te schudden.
Indi: Ik denk dat we een voorbeeld kunnen nemen aan het pacifisme; op een vreedzame manier duurzame vrede waarborgen op alle fronten.
Ninthe: Dat mijn vrienden met mij over andere dingen kunnen praten, terwijl ze thuis in een oorlogssituatie zitten. Ik denk dat ik dat zelf moeilijk zou vinden als ik in zo’n situatie zou zitten. Veel mensen zijn al voorvechters van democratie. Ik wil zelf gaan studeren en leren debatteren en het debat voeren zodat mijn stem meer waard wordt.
“Ik hoop op meer begrip. Je hoeft het niet eens te zijn met elkaar, maar ik vind het belangrijk dat je elkaars mening respecteert, zonder dat je deze hoeft te accepteren als de waarheid.”
- Indi
Waar hoop je op?
Zainab: Hier op school hoop ik op een culturele shift terug naar links. Om met een nieuwe voorzitter van de leerlingenraad het eco-team, de GSA en EPAS nieuw leven in te blazen. Hier moeten we ook leerlingen van de Monnikskap bij betrekken.
Indi: Ik hoop op meer begrip. Je hoeft het niet eens te zijn met elkaar, maar ik vind het belangrijk dat je elkaars mening respecteert, zonder dat je deze hoeft te accepteren als de waarheid.
Ninthe: Ik hoop dat alle oorlogen stoppen. Ik hoop dat we niet naar extreem links of rechts gaan, maar redelijk in het centrum blijven en iedereen wil dat oorlogen stoppen.
Zainab: Ik hoop dat school elke dag een stukje veiliger wordt voor leerlingen. Meer diversiteit vergroot hopelijk de betrokkenheid van leerlingen om met elkaar samen te komen en het gesprek met elkaar aan te gaan.
