#POEZIE


Poetry as a guide to self-reflection

Sophie de Vocht (v6) publiceert dichtbundel ‘Rays to distance the dark’

door Anmara Dijkstra

Het is best bijzonder: je dichtbundel al in de winkel hebben liggen terwijl je nog op de middelbare school zit. Rays to distance the dark, geschreven door Sophie de Vocht uit v6, is een dichtbundel vol persoonlijke gedichten die de lezer aan het denken zetten: na elk van de ruim honderd gedichten kom je een reflectieopdracht tegen. Wat heeft Sophie bewogen in het maken van haar eerste boek?

Hoe kwam je erbij om de gedichtenbundel te schrijven?

‘Eerlijk gezegd had ik er nooit echt over nagedacht. Het begon toen ik vorig jaar op vakantie was. Vakantie is voor mij de periode waarin ik tijd heb om aan mijn creativiteit toe te geven en op zoek te gaan naar manieren om deze te uiten. Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in poëzie en las tijdens de vakantie de gedichtenbundel Milk and Honey van Rupi Kaur. Dit boek heeft mij ontzettend geïnspireerd en leidde er mede toe dat ik zelf meer poëzie ging schrijven. Ik schreef mijn gedichten eerst in de notitie-app op mijn telefoon, zodat ik snel mijn gedachten kwijt kon. Na een aantal maanden zag ik dat mijn gedichtencollectie al aardig was gegroeid. Ik besloot het toen, puur voor mezelf, in een Word-document te zetten als een soort manuscript. Uiteindelijk vond ik het zonde om er verder niets mee te doen. Ik besloot een gokje te wagen en mailde verschillende uitgevers. Aan het einde van 2020 kwam ik bij BoekScout terecht en afgelopen maart tekende ik mijn boekcontract. Achteraf is het allemaal best snel gegaan.’

Waarom heb je je gedichtenbundel in het Engels geschreven?

‘Als ik ga schrijven, vind ik Engels makkelijker en poëtischer. Sinds 2017 heb ik mijn eigen blog waar ik allerlei artikelen deel, ook in het Engels. Ik ben inmiddels zo gewend om in het Engels mijn gedachten en gevoelens te uiten dat het vanzelfsprekend voelde om ook mijn gedichten in deze taal te schrijven. Natuurlijk ook in de hoop meer mensen te bereiken.’

Hoe lang heeft het schrijven in totaal geduurd?

‘Alle gedichten schrijven duurde ongeveer een half jaar. Het sorteren duurde uiteindelijk het langste. Ik begon met ongeveer driehonderd gedichten en besloot voor dit boek ongeveer de helft daarvan te selecteren. Dat was nogal een uitdaging. Ik vond het moeilijk in te schatten of gedichten niet té persoonlijk waren. Ik wil graag dat mensen zich ermee kunnen identificeren maar ook hun eigen invulling kunnen geven aan een gedicht. Daarom heb ik het onderdeel zelfreflectie toegevoegd aan Rays to distance the dark. Het concept is dat ik gedichten combineer met vragen en opdrachten voor de lezer, zodat die het onderwerp van het gedicht op zijn of haar eigen leven kan toepassen.’

Heb je de bundel geschreven met een bepaald doel?

‘Dichten was een manier om in die tijd mijn gedachtenstroom te ordenen. Ik schreef niet vanuit de intentie om de gedichten te publiceren, maar vooral om mijn emoties op een creatieve manier een plek te geven. Daarom zijn de gedichten ook zo rauw en puur- ze waren in eerste instantie alleen voor mijzelf.

"Ik schreef niet vanuit de intentie om de gedichten te publiceren; ik schreef vooral om mijn emoties op een creatieve manier een plek te geven."

Een gedicht uit de bundel:

As I live my life imperfectly, I stumble upon myself, I fall over my thoughts, To a point where I drop myself. As life continues imperfectly, Rays of clarity provide view, Upon what couldn’t be seen before, Gifting the opportunity to create, From deep within my mind. Even the rays are imperfect. Though as long as they guide, As long as they bring light, As long as they shape and shine, Then their function just might, Be enough to inspire, all will be fine. Maybe more perfectly than before.

Waarom heb je juist dit gedicht uitgekozen?

‘Ik vind dat dit gedicht de hele bundel goed samenvat. De lezer krijgt door dit gedicht een goed beeld van mijn schrijfstijl en het behandelt een onderwerp dat centraal staat in de bundel: acceptatie.

Meer Sophie de Vocht:

Vond je dit een interessant artikel? Deel het via: