#VOORWOORD
door Joris Bovy
rector Kandinsky College Nijmegen
Beste mensen, Dit voorwoord schrijf ik op woensdag 18 maart in een uitzonderlijke situatie. Kort geleden keken we met collega’s naar de persconferentie waarin gemeld werd dat bijeenkomsten van meer dan honderd mensen verboden werden. We annuleerden onmiddellijk de musical en de profielwerkstukavond. Nu, een paar dagen later is de school gesloten voor leerlingen. Een onwerkelijke situatie. De laatste keer dat scholen in Nijmegen gesloten werden in verband met een virus was in 1918. Ik kreeg van een collega deze brief doorgestuurd van de burgemeester van Nijmegen uit 1918- dat ging toen toch heel anders. De afgelopen dagen voelde ik me als in een film. Aan de ene kant volop in de actiemodus, aan de andere kant vol verwondering over wat ik om me heen zie gebeuren. Rutger Bregman schreef deze week in de Correspondent dat rampen en crises het beste in mensen naar boven halen. Ik vind dit gelukkig heel herkenbaar. Want er komt in deze situatie veel energie en creativiteit los in onze school. Met veel enthousiasme is er maandag gestart met het ontwikkelen van onderwijs op afstand. Er werd afgestemd, geëxperimenteerd met diverse technieken, collega’s hielpen elkaar met het ontwikkelen van videolessen. Ik ben ongelooflijk trots op ons team. De school was gisteren leeg, maar het onderwijs ging door. Nog niet perfect, maar elke dag een stukje beter. Digitaal blijven we de komende tijd allemaal met elkaar en de school verbonden.
En daar draagt dit Kandinsky Nieuws hopelijk ook een beetje aan bij. Want gelukkig is er meer te vertellen dan deze crisis, bovendien we geven jullie graag een beetje afleiding met een paar mooie verhalen. Zo vertelt Anmara Dijkstra over de prachtige reis die ze met haar medeleerlingen maakte naar Cambodja. De vernieuwde vakgroep beeldende vorming presenteert zich, Sophie Wolf doet verslag van het Free Future programma in de Lindenberg en vier leerlingen uit vwo 5 vertellen over hun eerste ervaringen op de universiteit, waar ze alvast college volgden. En in de spotlights dit keer docent beeldende vorming Nynke, die de wereld al jong voor zich open zag gaan. Kortom: genoeg om de zinnen even te verzetten in deze bijzondere periode. Ik leef mee met gezinnen van leerlingen en collega’s die te maken hebben met ziekte of het wegvallen van werk en inkomen. Voor mij persoonlijk brengt deze situatie ook iets bijzonders met zich mee. Nu alle sociale activiteiten wegvallen, daalt er een ongekende rust neer. Dat houdt me een spiegel voor: wat hadden we voor onszelf een drukte georganiseerd en wat leek het allemaal niet op te kunnen. En nu: tijd en zorg voor elkaar. Wellicht, zeg ik voorzichtig, gaan we ook als maatschappij een nieuwe balans opmaken. Daarbij sluit ik me helemaal aan bij onze premier: let een beetje op elkaar. Samen komen we deze moeilijke periode te boven. Tot snel op school of via een van de digitale kanalen!